"Diaspora" — hard SF

Tytuł:           Diaspora 

Tytuł oryginału: Diaspora 
Autor:           Greg Egan

Wydawnictwo:     MAG      

Rok 1. wydania:  1997     

Bardzo hard SF. "Twarda" nie tylko ze względu na stopień opierania się na teoriach naukowych, ale również niełatwa w odbiorze. Książka opowiada historię... no cóż diaspory. Historię rozciągniętą na millenia — od dokładnego wyjaśnienia przyczyn wędrówki do najdalszych krańców zbadanego terytorium.

Autor jest matematykiem i programistą, ale porusza również tematy z wielu innych dziedzin. W powieści często przewijają się wątki astronomiczne i zaczerpnięte z fizyki cząstek elementarnych. Oprócz matematyki oraz informatyki, oczywiście.

Książka składa się z ośmiu części, niejako etapów. Wiele z nich zaczyna się od nieco nudnawych teorii wprowadzających w problematykę, dopiero później akcja się rozkręca. Brakuje trochę takich zwyczajnych, przyjemnych opisów. Z tych powodów powieść czyta się dość wolno, bez najmniejszych problemów można przerwać lekturę i wrócić dopiero po kilku dniach.

W pewnym momencie nieco zaczęła mnie irytować doskonałość bohaterów. Niekoniecznie w sensie etycznym, raczej poznawczym. Kiedy tylko zbiorowość natrafia na jakiś problem, wcześniej czy później znajduje się ktoś, kto go rozwiąże, a kto wcześniej wcale nie wydawał się predestynowany do losu odkrywcy. Ot. zapragnął dokonać wynalazku w dziedzinie, którą wcześniej niespecjalnie się interesował, więc wziął i coś wynalazł. W bardzo dużym stopniu wynika to logicznie z konstrukcji bohaterów. Ale i tak denerwowało.

Często nasuwały mi się skojarzenia z "Perfekcyjną niedoskonałością" Dukaja. Ze względu na postacie i ich gramatyczne potraktowanie. Ale Dukaj zrobił to lepiej, bo ciekawiej, jego bohaterom człowiek chciał kibicować. :-)

Język prawidłowy, często wpadający w żargon naukowy. Ze względu na nieskrępowane użycie terminów z różnorodnych dziedzin — bogaty.