Zbiór ośmiu opowiadań różnych twórców wyłonionych w konkursie na tekst nawiązujący do twórczości Stanisława Lema. Konkurs zorganizowano w ramach obchodów Roku Lema (setna rocznica przyjścia na świat). Niektórych z Autorów znałam już wcześniej, nie tylko z twórczości, ale również z wymiany komentarzy w Internecie. Nawiązania do Mistrza są różne — w nazwach sprzętów, postaciach, imionach, cytatach... Oczywiście w tematyce; futurystycznej, kosmicznej, nie zawsze różowej. Chyba najtrudniej nawiązać erudycją, stylem, zabawą językiem... Czasami do konkretnego utworu, niekiedy do twórczości ogółem. Na pewno to nie to samo. Ale mimo to może być ciekawie.
Widać, że teksty powstawały w "ciekawych czasach", w których przyszło nam żyć. Zaskakująco często Autorzy wspominają o poważnych problemach, szczególnie związanych z ekologią i chorobami. Cóż, Lem też nie zawsze był optymistą, acz fajnie byłoby poczytać lżejsze, mniej katastroficzne opowiadania z większą dawką humoru. Wydaje mi się, że w opowiadaniach pojawia się więcej kobiet niż u Mistrza.
Dzieci Marii Marka Kolendy
Podróż kosmiczna, nowe planety. Jak na mój gust (i chyba Lema również) — za dużo tu romantycznej miłości. Ale poza tym historia z ciekawym pomysłem u podstaw.
Adaptacja Moniki Fenc
Postapo z przesłaniem ekologicznym. Trochę mało fabuły, właściwie to sama ekspozycja zakończona puentą.
Mgły nad Atlantis Sylwestra Gdeli
Opowiadanie bardzo w stylu Autora, z rozbuchanym światotwórstwem. W rezultacie trudno się zorientować w tym świecie. Przydałoby się więcej wyjaśnień, ale można spotkać ciekawych ludzi.
Flaworyści Michała Antosiewicza
Opowiadanie chyba najbardziej przypominające Lemowskie (i to w moim ulubionym, wesołym wydaniu). Bohater wraca na Ziemię po długiej podróży, a tu sporo się pozmieniało i same problemy. To dziełko podobało mi się najbardziej z całej antologii.
DYaB Aleksandry Stanisz
Ten tekst bardziej nawiązuje do Bułhakowa niż do Lema. A przynajmniej Michaiła Afanasjewicza czuć wyraźniej. Akcja rozgrywa się na pograniczu literatury i wirtualnej rzeczywistości.
Ostatni mówi "nie" Pauliny Rezanowicz
Kolejny tekst z przesłaniem ekologicznym. Ludzkość porzuca Ziemię i bardzo mocno to przeżywa. Ciekawa zabawa z formą.
Decyzja Lecha Baczyńskiego
Postapo. Dla mnie to historia o głupocie i niefrasobliwości ludzkiej. Na różnych poziomach. Trudno więc oczekiwać, że wyjdzie optymistycznie.
A u Lema... Marcina Bartosza Łukasiewicza
Ludzkość u progu zagłady. Właściwie to scenka. Nie ma fabuły, nic się nie zmienia, tylko bohaterowie wymieniają się poglądami, przy okazji opisując sytuację.
Dziękuję wydawnictwu SQN za udostępnienie pliku.
Dzięki wielkie za recenzję!
OdpowiedzUsuńAleż proszę. :-)
Usuń"Opowiadanie chyba najbardziej przypominające Lemowskie (i to w moim ulubionym, wesołym wydaniu). "
OdpowiedzUsuńDokładnie taki był zamysł ;) Dzięki za recenzję!
No to się udało.
UsuńProszę. I ja też dziękuję. :-)