"Sekretne zapiski Agaty Christie" — jak myślała Królowa Kryminału

Tytuł:           Sekretne zapiski Agaty Christie   

Tytuł oryginału: Agatha Christie's Secret Notebooks
Autor:           John Curran                       

Wydawnictwo:     Wydawnictwo Dolnośląskie          

Rok 1. wydania:  2009                              

Autor analizuje kilkadziesiąt notatników pozostawionych przez Agatę Christie. Świat mógł ujrzeć te bruliony stosunkowo niedawno, po śmierci jedynej córki pisarki.

Curran koncentruje się głównie na notatkach do kryminałów, ale niekiedy wspomina również o innych zapisach. Książka została podzielone na rozdziały tematyczne; morderstwa według dziecięcej rymowanki, na wakacjach, za granicą... Podrozdziały poświęcone są poszczególnym opowieściom.

Typowy podrozdział zaczyna się od tytułu i daty wydania dzieła Agaty Christie. Później następuje kilkulinijkowe streszczenie (jeszcze bez zdradzania, kto zabił), a wreszcie historia powstania danego tekstu ilustrowana notatkami pisarki (bardzo skrótowymi — lepiej orientować się w treści i pamiętać bohaterów). Niekiedy ocalałe zapiski pozwalają na śledzenie ewolucji koncepcji.

Dla mnie największą atrakcję stanowiła szansa obserwowania, jak myślała genialna Królowa Kryminału, jak zmieniały się wizje zbrodni. Bardzo spodobało mi się, że czasami nawet Agata Christie nie wiedziała od samego początku, kto jest mordercą. W takiej sytuacji nic dziwnego, że trudno wskazać oczywistego kandydata na zbrodniarza, a wiele osób ma motyw i okazję.

Oprócz omówienia wielu (acz nie wszystkich) dzieł pisarki, książka zawiera reprodukcje wybranych stron notatników (oj, charakter pisma to Królowa miała nieszczególny), zdjęć Agaty Christie oraz dwa dotąd niepublikowane opowiadania z Herculesem Poirotem w roli głównej, w tym alternatywną wersję jednej z jego dwunastu prac — "Pojmania Cerbera".