Autor: Andrzej Fiedoruk
Wydawnictwo: Księży Młyn
Rok 1. wydania: 2020
Dość swobodna gawęda o historii ludzi i alkoholu. Tematy płynnie przechodzą między opisem epok, gatunków alkoholi, krajów, ciekawostek... Czyli Autor omawia a to picie w starożytności, a to historię calvadosu, a to politykę fiskalno-prohibicyjną w Stanach Zjednoczonych, a to polskich artystów, którzy mocno posiłkowali się procentami, a to kreśli parę słów o Oktoberfest...
Cóż, tematyka bogata i złożona, wykład można ciągnąć długo. Trochę wypada chaotycznie, ale nie przestaje być przyjemny w odbiorze. Fiedoruk traktuje alkohol jak przyjaciela — dostrzega wady, ale wypowiada się o nim z sympatią. Dopiero na końcu jakby sobie nagle przypomniał, że nie wypada tak chwalić pijaństwa, więc podkreśla negatywne skutki.
Język bardzo lekki — pełno tu zdrobnień, zabawnych określeń, nie brakuje żarcików. Nieco przy tym niestaranny. Może nie ma rażących błędów, ale trafiają się zgrzyty w konstrukcji zdań. Ot, jakby sprawdzał ktoś na lekkim rauszu i na wiele usterek z ułańską fantazją przymykał oko.
Dużo czarno-białych ilustracji. Niemal na każdej kartce znajdzie się jakaś fotografia lub szkic; butelki, etykiety, dzieła sztuki, omawiani ludzie... Jedna fotografia jest do góry nogami (kto wie, może i specjalnie), inna niejako zdublowana — raz występuje jako plakat, a raz jako zdjęcie, które stanowiło punktu wyjścia do plakatu. Na końcu zamieszczono kilka stron bibliografii.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz