Autor: Jerzy Bralczyk
Wydawnictwo: Bosz
To bynajmniej nie jest książka kucharska, tylko praca poświęcona polszczyźnie. A dokładniej tego jej wycinka, który wiąże się z jedzeniem. Obejmuje niecałe dwieście haseł. W większości nazw potraw, ale trafia się kilka innych — kuchnia, obiad, patelnia itp.
Typowe hasło zajmuje stronę (tylko wyjątkowo ważne pojęcia dostały dwie) i obejmuje pochodzenie danego terminu oraz zwroty go zawierające. Każdemu opisowi towarzyszy co najmniej jedna kolorowa (na ogół) ilustracja. Jeśli są dwie, to często pokazują różne znaczenia, na przykład figa jako owoc i jako układ palców. Niekiedy Autor dodaje własną opinię na temat smaku dania. Tu już kwestia gustu i nie musimy się zgadzać.
Lektura przyjemna (nasuwa się słowo "smakowita"), acz raczej nie na głodniaka. Fascynuje mnie obserwowanie, jakimi dziwnymi ścieżkami meandrował język, zanim dotarł do obecnych pojęć. Niby na ogół jest to logiczne, ale zawsze mogło pójść inaczej.
Nie ma indeksu ani właściwie nic oprócz źródeł ilustracji, ale przy alfabetycznym układzie haseł indeks nie jest właściwie potrzebny.
Przyjemność zwiększa estetyczne wydanie — papier dobrej jakości, apetyczne zdjęcia...
Nie zauważyłam usterek językowych, zapewne ich tam nie ma.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz